O czym opowiada ta zimowa baśń Andersena? O zagubieniu (się) Kaja, o pięknym dążeniu Gerdy, o dorastaniu dzieci. Ale też o świecie, w którym coś się stało. Raz stało się niepostrzeżenie i daleko, jak daleko od ziemi znajduje się niebo, by stawać się wiele razy, bez końca, tak blisko, jak blisko oka znajduje się – kryształowa – łza.