Autor: Natalia Dyjas

054de6ca-f696-4bb6-9c95-178e1bed1114

Idę bez kwiatów, bez pól. Idę bez pór roku

W ostatnim czasie można zauważyć w mediach i kulturze pewną tendencję do mówienia o rzeczach ważnych poprzez hiperbolizację i patos. Nie inaczej jest w przypadku kreowania obrazu wojny jako silnie zmaskulinizowanego, bohaterskiego zrywu czy też walki pełnej wzniosłych haseł. Kamila Michalak w spektaklu Trojanki proponuje o wiele subtelniejszy i bardziej wyrafinowany sposób obrazowania. Przedstawia drugą, często pomijaną, stronę historii: tę kobiecą, umiejscowioną pomiędzy wielkimi narracjami, nieheroiczną, lecz niezwyczajnie zwyczajną.

versus

O cierpieniu współczesnego człowieka

Problem ze spektaklami promowanymi jako głośne i skandaliczne jest jeden: trudno zlikwidować tę raz przyczepioną łatkę, przez którą rzeczywista treść i idee przedstawienia spychane są na dalszy plan. Jędrzej Piaskowski, reżyser spektaklu Versus na postawie dramatu Rodrigo Garcii, pokazał, że Garcia to nie tylko skandalista, ale również wnikliwy i pełen empatii obserwator rzeczywistości.

mokradelko_11

Nasza mała hipokryzja

Nikt chyba się nie spodziewał, że takie rzeczy mogą dziać się w Mokradełku. „To niemożliwe”; „na pewno nie u nas”; „przecież byśmy wiedzieli”. Może ktoś usłyszał niepokojący dźwięk za ścianą. Może komuś rzuciły się w oczy rany na ciele dziecka. Nikt jednak nie zareagował. W końcu trzeba mieć odwagę, by sprzeciwić się złu. O jednej z tysięcy cichych tragedii, rozgrywających się w czterech ścianach mieszkania, za szczelnie zamkniętymi drzwiami, opowiada najnowszy spektakl w Teatrze Nowym w Poznaniu – Mokradełko.